Serologiese Diagnose van Hand-, Voet- en Mondsiekte

Oorsig van Hand-, Voet- en Mondsiekte (HFMD)

Hand-, Voet- en Mondsiekte kom hoofsaaklik voor onder jong kinders. Dit is hoogs aansteeklik, het 'n groot deel van asimptomatiese infeksies, komplekse oordragroetes en vinnige verspreiding, wat moontlik wydverspreide uitbrake binne 'n kort tydperk kan veroorsaak, wat epidemiebeheer uitdagend maak. Tydens uitbrake kan kollektiewe infeksies in kleuterskole en kinderversorgingsentrums, sowel as familiale groepering van gevalle, voorkom. In 2008 is HFMD deur die Ministerie van Gesondheid ingesluit in die bestuur van Kategorie C-aansteeklike siektes.

Coxsackievirus A16 (CA16) en Enterovirus 71 (EV71) is algemene virusse wat HFMD veroorsaak. Epidemiologiese data dui daarop dat CA16 dikwels gelyktydig met EV71 sirkuleer, wat lei tot gereelde HFMD-uitbrake. Tydens hierdie uitbrake oorskry die proporsie CA16-infeksies dié van EV71 verreweg, en maak dikwels meer as 60% van die totale infeksies uit. HFMD wat deur EV71 veroorsaak word, kan lei tot skade aan die sentrale senuweestelsel. Die proporsie ernstige gevalle en die sterftesyfer onder pasiënte wat met EV71 besmet is, is aansienlik hoër as dié wat met ander enterovirusse besmet is, met ernstige sterftesyfers wat 10%-25% bereik. CA16-infeksie veroorsaak egter gewoonlik nie verskeie siektes wat met die sentrale senuweestelsel verband hou nie, soos aseptiese meningitis, breinstam-enkefalitis en poliomielitis-agtige verlamming. Daarom is vroeë differensiële diagnose veral belangrik om die lewens van ernstige gevalle te red.

Kliniese Toetsing

Huidige kliniese toetse vir HFMD behels hoofsaaklik die opsporing van nukleïensuur van die patogeen en die opsporing van serologiese teenliggaampies. Beier-maatskappy gebruik ensiemgekoppelde immunosorbent-toets (ELISA) en kolloïdale goudmetodes om Enterovirus 71-teenliggaamtoetsstelle en Coxsackievirus A16 IgM-teenliggaamtoetsstelle te ontwikkel vir die differensiële opsporing van HFMD-patogene. Serum-teenliggaamopsporing bied hoë sensitiwiteit, goeie spesifisiteit, en is eenvoudig, vinnig en geskik vir kliniese toetsing in gesondheidsorginstellings op alle vlakke en vir grootskaalse epidemiologiese toesigstudies.

Spesifieke Diagnostiese Aanwysers en Kliniese Betekenis van EV71 Infeksie

Die spesifieke diagnose van EV71-infeksie berus op die opsporing van EV71-RNA, EV71-IgM, en EV71-IgG teenliggaampies in serum, of die opsporing van EV71-RNA in deppermonsters.

Na EV71-infeksie verskyn IgM-teenliggaampies eerste, en bereik 'n piek in die tweede week. IgG-teenliggaampies begin in die tweede week na infeksie verskyn en duur vir 'n relatief lang tyd voort. EV71-IgM is 'n belangrike aanduiding van primêre of onlangse infeksie, wat vroeë opsporing en behandeling van EV71-infeksie vergemaklik. EV71-IgG is 'n sleutelaanwyser vir die differensiële diagnose van infeksie, nuttig vir epidemiologiese ondersoek en evaluering van inentingsdoeltreffendheid. Die opsporing van die verandering in teenliggaamtiter tussen gepaarde akute en herstellende serummonsters kan ook die EV71-infeksiestatus bepaal; byvoorbeeld, 'n viervoudige of groter geometriese toename in teenliggaamtiter in herstellende serum in vergelyking met akute serum kan as 'n huidige EV71-infeksie beoordeel word.

Spesifieke Diagnostiese Aanwysers en Kliniese Betekenis van CA16 Infeksie

Die spesifieke diagnose van CA16-infeksie berus op die opsporing van CA16-RNA-, CA16-IgM- en CA16-IgG-teenliggaampies in serum, of die opsporing van CA16-RNA in deppermonsters.

Na CA16-infeksie verskyn IgM-teenliggaampies eerste, en bereik 'n piek in die tweede week. IgG-teenliggaampies begin in die tweede week na infeksie verskyn en bly vir 'n relatief lang tyd bestaan. CA16-IgM is 'n belangrike aanduiding van primêre of onlangse infeksie.

Betekenis van gekombineerde EV71- en CA16-teenliggaamtoetsing

HFMD word deur verskeie enterovirusse veroorsaak, met algemene serotipes wat EV71 en CA16 is. Navorsing dui daarop dat HFMD wat deur die CA16-virus veroorsaak word, tipies met relatief klassieke simptome voorkom, minder komplikasies en 'n goeie prognose het. In teenstelling hiermee, toon HFMD wat deur EV71 veroorsaak word, dikwels meer ernstige kliniese simptome, 'n hoër koers van ernstige gevalle en sterftesyfers, en word dit gereeld geassosieer met komplikasies in die sentrale senuweestelsel. Die kliniese simptome van HFMD is kompleks en het dikwels 'n gebrek aan tipiesheid, wat kliniese diagnose besonder uitdagend maak, veral in die vroeë stadiums. Die belangrikheid van gekombineerde serum-teenliggaamtoetsing lê daarin om die tydrowende en omslagtige tradisionele virusisolasiemetodes te vervang, die patogeen serologies te identifiseer en 'n basis te bied vir kliniese diagnose, behandelingsstrategieë en siekteprognose.

Produkprestasie-analise

EV71-IgM ELISAStelPrestasie-analise

Resultate dui aan:Die Beier EV71-IgM-toetsstel toon hoë sensitiwiteit en goeie spesifisiteit vir die toets van serum van EV71-besmette individue. Databron: Nasionale Instituut vir Virale Siektebeheer en -voorkoming, Chinese CDC.

EV71-IgG ELISA-stelprestasie-analise (I)

EV71-IgG ELISA-stelprestasie-analise (II)

Resultate dui aan:Die Beier EV71-IgG-toetsstel toon 'n hoë opsporingskoers vir serum van individue met herhalende EV71-infeksie. Databron: Nasionale Instituut vir Virale Siektebeheer en -voorkoming, Chinese CDC.

CA16-IgM ELISA-stelprestasie-analise

Resultate dui aan:Die Beier CA16-IgM-toetsstel toon 'n hoë opsporingskoers en goeie ooreenstemming. Databron: Nasionale Instituut vir Virale Siektebeheer en -voorkoming, Chinese CDC.

EV71-IgM-toetsstel (kolloïdale goud) prestasie-analise

Resultate dui aan:Die Beier EV71-IgM-toetsstel (kolloïdale goud) toon hoë sensitiwiteit en goeie spesifisiteit vir die toets van serum van EV71-besmette individue. Databron: Nasionale Instituut vir Virale Siektebeheer en -voorkoming, Chinese CDC.

CA16-IgM-toetsstel (kolloïdale goud) prestasie-analise

Resultate dui aan:Die Beier CA16-IgM-toetsstel (kolloïdale goud) toon hoë sensitiwiteit en goeie spesifisiteit vir die opsporing van serum van CA16-besmette individue. Databron: Nasionale Instituut vir Virale Siektebeheer en -voorkoming, Chinese CDC.